خطر ورشکستگی در کمین صنعت دارو

روزنامه خراسان در گزارشی با عنوان «خطر ورشکستگی صنعت دارو» می‌نویسد که مشکل کمبودهای دارو در چند ماهه اخیر که بخشی از  آن ناشی از اختصاص نیافتن تسهیلات به شرکت‌های داروساز بود، همچنان ادامه دارد و به گفته رئیس سازمان غذا و دارو حدود ۱۰۰ قلم کمبود دارویی و ذخیره زیر یک ماه داریم که عمده مشکل این داروها نبود نقدینگی است.

به گزارش فارماتودی، این روزنامه در ادامه آورده است که حیدر محمدی رئیس سازمان غذا و دارو روز گذشته این طور گفت: «هنوز تقاضایی که برای تخصیص ۱۵ هزار میلیارد تسهیلات داشتیم، انجام نشده است و امیدواریم در بهمن ماه با قول‌هایی که دادند، مشکل مرتفع شود.»

چند ماه انتظار؛ امید به روزها و هفته‌های آینده

جالب این‌جاست که 4 ماه قبل و در بحبوحه آنفلوآنزا که مسئولان، در برابر بحران کمبود دارو قرار گرفته بودند و داروهای پیش‌پا افتاده‌ای همچون آنتی بیوتیک‌ها و سرم، دچار کمبود جدی بود، طرح ارائه تسهیلات ۱۵ هزارمیلیارد تومانی به شرکت‌های دارویی در دستور کار قرار گرفت.

آبان ماه، محمد عبده زاده، رئیس هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران گفته بود: «بانک مرکزی دو دستورالعمل ابلاغ کرده که شامل تخصیص ۱۵ هزار میلیارد تومان تسهیلات به صنعت داروسازی و دریافت تسهیلات دوبرابر صورت‌های مالی شرکت‌ها می‌شود. همچنین بر این اساس بانک‌ها از محدودیت تراز منفی منابع خودشان خارج می‌شوند و می‌توانند تسهیلات خوبی را در اختیار شرکت‌های داروسازی قرار دهند.»

همچنین به دنبال آن یک ماه پس از آن یعنی در آذر ماه نیز رئیس سازمان غذا و دارو، در گفت‌وگو با تسنیم از تحقق نیافتن وعده‌ها توسط بانک‌ها گلایه کرده بود. البته این انتقادها همچنان پابرجاست که پس از 4 ماه هنوز از عمل به وعده‌ها برای رفع کمبودهای دارویی خبری نیست.

دل پردرد داروسازان

برای بررسی موضوع و اطلاع از آخرین ارقام و اعدادی که بانک‌ها از آبان ماه گذشته تا امروز در اختیار شرکت‌های داروسازی قرار داده‌اند، با مرتضی خیرآبادی عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران همکلام می‌شوم. خیرآبادی، با ارائه اعداد وارقامی که تا امروز به شرکت‌ها پرداخت شده، اظهار تعجب، تاسف و البته نگرانی خود را ابراز می‌کند و چند نوبت نیز این ابهام را مطرح می‌کند که «نمی دانیم چرا بانک‌ها با دارو وشرکت‌های داروساز این گونه رفتار می‌کنند؟»

شرکت‌های دارویی 26 هزار میلیارد تومان کسری بودجه دارند

او درباره میزان تسهیلات دریافتی و نیاز شبکه دارویی این طور می‌گوید: «اختلاف قیمت نرخ تسهیلات دریافتی امسال با سال قبل این طور است که سال قبل وقتی یک میلیارد دلار می‌گرفتیم، با دلار نرخ سال قبل این رقم 4هزارو200میلیارد تومان می‌شد اما امسال با حذف ارز 4200، این یک میلیارد دلار معادل30 هزار میلیارد تومان است، یعنی 26 هزارمیلیارد کسری داریم و درواقع هم‌اکنون کارخانه‌ها و شرکت‌های دارویی با کسری 26 هزار میلیارد تومانی مواجهند.»

حالا از این کسری 26 هزار میلیاردی در آبان ماه با تصویب و ابلاغ بانک مرکزی به بانک‌ها قرار شد 15 هزارمیلیارد به شرکت‌ها تسهیلات بدهند، اما تا همین امروز حداکثر 4 هزار میلیارد تومان به شرکت‌ها داده شده است. این یعنی در این شرایط کمبود دارویی و بحران نقدینگی در شرکت‌های داروسازی، فقط 4 هزار از 15 هزار میلیارد تومانی که قرار بود بدهند، داده‌اند؛ بماند که نیاز شرکت‌ها 26 هزار میلیارد تومان است. حالا شما خود محاسبه کنید که وضعیت شرکت‌ها و ذخیره «دارو» در کشور چگونه باید باشد؟

آینده بسیار بدی را برای دارو پیش بینی می‌کنیم

عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع دارو با اظهار نگرانی و ذکر این نکته که آینده بسیار بدی را برای دارو پیش بینی می‌کنیم، می‌گوید: رقم موردنیاز شرکت‌ها برای تامین یک‌سال دارو 26 هزارمیلیارد تومان است، که چنان‌چه بخواهیم برای 6 ماه نیز دارو را ذخیره کنیم باید 13 هزار میلیارد نیز به آن بیفزاییم و نکته دیگر هم  این است که خرید مواد اولیه از شرکت‌های خارجی صرفا با ثبت سفارش انجام و عمدتا مشمول زمان می‌شود و با خرید جنسی همچون آهن کاملا متفاوت است، بنابراین برای این که بخواهیم ذخیره دارویی و زنجیره نیاز دارو را در کشور تامین کنیم، باید طبق برنامه ریزی‌ها و نیاز شرکت‌ها عمل کنیم، نه به شیوه کنونی که واقعا در شرایط بسیار بدی قرار گرفته‌ایم.

بانک‌ها به دارو بی‌توجهند!

خیرآبادی درباره عمل نکردن بانک‌ها به وظایف قانونی و تکالیف‌شان در برابر شرکت‌های دارویی می‌گوید: ما نمی‌دانیم بانک‌ها چرا این گونه با دارو رفتار می‌کنند. شرکت‌های دارویی در 30 سال گذشته بهترین مشتریان بانک‌ها بوده‌اند به طوری که امروز شرکت ورشکسته نداریم.

خیرآبادی این را هم می‌گوید: صنایع دارویی ایران به طور کامل و قدر مسلم، در منطقه در جایگاه اول است اما عملکرد بانک‌ها با آن چه توضیح دادم، این نگرانی را به وجود آورده که با وضعیت کنونی خطر ورشکستگی داروسازان وجود دارد. صنعتی پیشرفته که می‌تواند برای کشور، درآمدزا باشد و تولید ناخالص ملی را ارتقا دهد، اما امروز در این وضعیت قرار دارد. شما ببینید، شربت آنتی بیوتیک را در بحران کمبود، از هند با 4 برابر و داروهای نازایی را با 7 برابر قیمت ایرانی خریداری و وارد کردند، آیا واقعا کشور فقط برای واردات بودجه دارد و برای تولید داخلی پول ندارد؟