۲ آذر ۱۴۰۳ ۱۰:۳۰ ب.ظ
رئیس انجمن داروسازان: قیمت دارو در ایران حقیقی نیست
پایین بودن هم به این معنی است که قیمت دارو در ایران حقیقی نیست و این پایین بودن زمینه قاچاق دارو به خارج از کشور و به کشورهای اطراف را فراهم می‌کرد و این در کمبود دارو نقش داشت.
رئیس انجمن داروسازان تهران گفت: در سیاستگذاری ما در بخش مدیریت تامین دارو همیشه به بخش عرضه فکر کرده‌ایم و به بخش تقاضا توجهی نداشته‌ایم، ضمن اینکه هیچ اقدام جدی برای مدیریت مصرف دارو در کشور انجام نشده است.
به گزارش فارماتودی، حمید خویی در گفت‌وگو با ایلنا درباره تاثیرات طرح دارویار گفت: طرح دارویار قطعا گام مثبت رو به جلو بود و توانست جلوی بروز بحران در بازار دارویی را بگیرد. مهمترین دستاورد این طرح اصلاح قیمت برخی از اقلام دارویی و نزدیک‌تر کردن قیمت‌ها به قیمت‌های واقعی بود.
وی با بیان اینکه مشکل کمبود دارو هنوز هم حل نشده، ادامه داد: البته به طور قطع اجرای این طرح باعث شده تا مشکل کمبود دارو کاهش پیدا کند. اما همچنان با بخش کمبود دارو مواجه هستیم و هر از چند گاهی این کمبودها مشکلات جدی را ایجاد می‌کند هر چند که از وضعیت بحرانی قبل از طرح دارویار بیرون آمده‌ایم.
رئیس انجمن داروسازان تهران در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به بودجه پیشنهادی برای اجرای طرح دارویار در لایحه بودجه ۱۴۰۲ با مشکل مواجه می‌شویم، تصریح کرد: بودجه‌ای که الان در پیشنهاد لایحه بودجه دیده شده نصف آن چیزی است که مسئولان وزارت بهداشت برای تامین داروهای مورد نیاز مردم درخواست کرده‌اند و مدیران وزارت بهداشت نیز اعلام کرده‌اند که با این بودجه پیشنهادی در سال 1402 با مشکلاتی در حوزه دارو مواجه خواهیم شد.
خویی خاطرنشان کرد: در تامین دارو به شدت گرفتار روزمره‌گی شده‌ایم و حوادث غیرمترقبه تعادل بازار دارویی را بهم می‌زند، حتی اگر این حادثه غیرمترقبه یک اپیدمی آنفلوآنزا باشد چه برسد به کرونا که بخش مهمی از هزینه‌های دارویی ما را در سال‌های 99 و 1400 بلعید.
او ادامه داد: اگر دوباره یک موج بیماری عفونی ایجاد شود و یا یک حادثه غیرمترقبه‌ای مانند زلزله رخ دهد اولین جایی که در حقیقت از حالت تعادل خارج می‌شود، بازار دارو خواهد بود و باید حاشیه امن بازار دارو را تقویت کرد و لازمه آن سیاستگذاری میان مدت است.
رئیس انجمن داروسازان تهران تصریح کرد: در سیاستگذاری ما در بخش مدیریت تامین دارو همیشه به بخش عرضه فکر کرده‌ایم و به بخش تقاضا توجهی نداشته‌ایم، ضمن اینکه هیچ اقدام جدی برای مدیریت مصرف دارو در کشور انجام نشده است. در حقیقت مانند چاه ویلی است که هر چه در آن می‌ریزیم پر نمی‌شود، به نظرم مسئولان و سیاستگذاران فکری برای هنجارسازی مصرف دارو باید داشته باشند. البته منظورم از این تعبیر به این معنی نیست که ما در کشور مصرف زیادی داریم بلکه به این معنی است که ما مصرف نابجا داریم یعنی میزان قابل توجهی از داروها در موارد غیرضروری به کار می‌رود و انگیزه‌های اقتصادی گاهی در تجویز دارو مداخله می‌کند و به گونه‌ای در حقیقت مردم باید هزینه آن را تحمل کنند ولذا این بخش مهم و اساسی کاملا در سیاستگذاری‌های دولت مغفول مانده است.
خویی تاکید کرد: باید یک چارچوب منطقی و معقولی مانند همه نظام‌های پیشرفته بهداشت و درمان برای مصرف و تجویز دارو تعریف شود و درمانگران ضابطه‌مند بتوانند برای مردم دارو تجویز کنند. در مجموع با این بودجه‌ای که پیشنهاد شده و امیدواریم که در مجلس اصلاح شود خیلی خوشبین نیستم که سال آینده شرایط بهتری نسبت به امسال داشته باشیم.
او در پاسخ به این سوال که آیا به‌غیر از مشکل تامین ارز مسایل دیگری هم در ایجاد مشکل در بازار دارو موثر بوده که با اجرای طرح دارویار رفع شود، گفت: در این شکی نیست که بحث مشکل تامین ارز برای تامین مواد اولیه یکی از موضوعات قابل توجه در کمبود دارو است اما همه ماجرا این نیست. با گران شدن ارز مشکل نوپدیدی که تولید کنندگان و وارد کنندگان را به شدت تحت تاثیر قرار داد بخش نقدینگی بود، گاهی در حقیقت سفارش یک شرکت داروسازی وارد گمرک شده اما پول کافی برای ترخیص دارو را نداشت.
او ادامه داد: ما سال‌هاست که درخواست می‌کنیم که نظام بانکی تسهیلات ارزان در خدمت صنایع داروسازی قرار دهد تا بتوانند به حیات خودشان ادامه دهند؛ پایین نگه داشتن قیمت دارو یکی از مشکلات اساسی سال‌های اخیر در کشور بود که تا حدودی با طرح دارویار رفع شد. پایین بودن هم به این معنی است که قیمت دارو در ایران حقیقی نیست و این پایین بودن زمینه قاچاق دارو به خارج از کشور و به کشورهای اطراف را فراهم می‌کرد و این در کمبود دارو نقش داشت.
رئیس انجمن داروسازان تهران تصریح کرد: هنوز هم متاسفانه برخی از تولید کنندگان ما با ضرر محصولات خود را تولید می‌کنند و گاهی وزارت بهداشت به آن‌ها فشار می‌آورد که با ضرر تولید کنند و با ضرر بفروشند و هیچ منطقی پشت این فشار وجود ندارد. ناهماهنگی بین سازمان‌هایی که در این مسئله تاثیر گذارند مانند وزارت بازرگانی، وزارت بهداشت، بانک مرکزی و… دیده داده می‌شود. البته این ناپایداری‌های مدیریتی در این زمینه نیز بی‌تاثیر نیست. ما در سال‌های اخیر شاهد جابه‌جایی‌های مکرر رییس سازمان غذا و دارو و مدیرکل دارو بوده‌ایم و این موضوع هم در این زمینه بی‌تاثیر نیست چراکه نوسانات مدیریتی به تغییرات سیاستی منجر شده و می‌تواند نقشی در تصمیم گیری‌ها و تصمیم سازی‌ها داشته باشد.
