۴ فروردین ۱۴۰۴ ۱۰:۱۲ ق.ظ
رفع موانع صادراتی، کلید موفقیت صنعت دارو
بانک مرکزی قدری تسهیلات پرداخت کرد اما به میزانی نبود که بتواند خلا ایجاد شده در نتیجه تبدیل ارز از ترجیحی به نیمایی را برای شرکت‌های داروسازی پر کند.
کمبود نقدینگی در شرکت‌های داروسازی یکی از چالش‌هایی است که بعد از حذف ناگهانی ارز ترجیحی و عدم به روز رسانی به موقع قیمت‌ها اتفاق افتاد؛ موضوعی که منجر شد داروسازان نتوانند نقدینگی مورد نیازشان را تامین کنند و هیچ بانکی هم به رغم دستور بانک مرکزی نسبت به اهدای تسهیلات بانکی زیر بار پرداخت وام به آن‌ها نرفت. از این رو در نتیجه این تصمیمات شتاب زده در برهه‌ای از زمان شاهد کمبود‌های دارویی شدیم.
به گزارش فارماتودی، هرچند ارز ترجیحی از صنعت دارو حذف شد تا فاصله ارز آزاد با منابع ارزی که به شرکت‌های دارویی اختصاص می‌یافت کاهش یابد اما خیلی زود با روند صعودی ارز دوباره شرایط برای ارز نیمایی به همان وضعیت ارز ترجیحی برگشت و آن فاصله معنا‌دار ایجاد شد. اتفاقی که اکنون به کمبود منابع ارز ترجیحی برای صنعت دارو رسیده است. در رابطه با مشکلات صنعت دارو علی گودرزی مدیرعامل شرکت داروسازی سبحان انکولوژی در گفت‌وگو با بازار توضیح می‌دهد:
* ۱۴۰۱ سال سختی برای داروسازان سراسر کشور بود، به عنوان یک داروساز به نظرتان مسئولان کجای راه را اشتباه رفتند که این صنعت اینقدر دچار مشکلات شد؟
طرح دارویار باید اجرا می‌شد؛ چرا که فاصله نرخ ارز ترجیحی و ارز نیمایی و آزاد به قدری زیاد بود که ادامه تخصیص این ارز باعث ایجاد رانت برای عده‌ای خاص شده بود. از طرفی امکان صادرات با تخصیص ارز ترجیحی فراهم نبود. بنابراین به نظر می‌رسید با اجرای طرح دارویار شرایط صادرات محصولات دارویی به خارج از کشور بهبود یابد.
هرچند شرایط خوبی برای صادرات تولیدات دارویی با حذف ارز ترجیحی از این صنعت فراهم شد اما به این دلیل که فاصله ارز ترجیحی تا نیمایی بر اساس وعده‌ای که از سوی بانک مرکزی برای تخصیص تسهیلات داده شده بود محقق نشد نتوانستیم از فرصتی که پیش آمد بهره ببریم.
* اگر بانک مرکزی به موقع تسهیلات مورد نیاز برای پرکردن خلا نقدینگی ایجاد شده در درون شرکت‌های داروسازی به واسطه حذف ارز ترجیحی را پرداخت می‌کرد، به نظرتان شرایط برای صنعت دارو چطور پیش می‌رفت؟
به طبع آن شرکت‌های دارویی نیز نتوانستند سفارش‌گذاری کنند و خرید انجام دهند.
از طرفی هر روز نرخ ارز نیمایی هم بالا و بالاتر می‌رود؛ به طوری شاید به اسم نرخ ارز نیمایی ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان باشد اما پیدا کردن آن با این رقم چندان ساده نیست و در اکثر موارد بین ۳۶ هزار تومان تا ۳۷ هزار تومان معامله می‌شود. بنابراین این اتفاقی است که در صنعت داروسازی رخ داده و امیدواریم حداقل بخشی از خلا نقدینگی را از طریق بازگشت سریع سرمایه از بیمه‌ها دریافت کنیم تا چرخ تولید این صنعت همچنان با سرعت بچرخد.
* برای سال ۱۴۰۲ چه پیشنهادی به مسئولان و هم صنف‌های خودتان برای بهبود وضعیت صنعت دارو دارید؟ آیا می‌توان شرایط بهتری را در این سال رقم زد؟
برای سال آینده توجه به بحث تقویت صادرات حائز اهمیت است و باید با یک دید تازه‌ای به آن توجه داشت؛ چرا که بالاخره پول آن راحت‌تر بر می‌گردد و ارزی آن نیز راحت‌تر می‌تواند در صنعت دارو خرج و هزینه شود.
همچنین رویکرد سازمان غذا و دارو در بحث قیمت‌گذاری نیازمند اصلاح است تا شرکت‌ها نفسی بکشند و بتوانند ادامه حیات داشته باشند. همچنین در نهایت به نظر می‌رسد جنبه‌های مدیریتی در خود صنعت دارو هم اکنون دچار نقصان شده است؛ چرا که به نظر می‌رسد شرکت‌های دارویی خودشان گریبان گیر مشکلات مدیریتی هستند. هلدینگ‌های بزرگ را نگاه کنید ببینید وضعیت مدیریتی‌شان به چه صورت است؟ همه این‌ها تاثیرات مستقیمی بر روی زنجیره دارویی می‌گذارند.
بنابراین حتی ممکن است منابع زیادی هم به شرکت‌ها داده شود اما تا زمانی که مدیریت شرکت‌ها تحت تاثیر است نمی‌توان آینده خوبی این صنعت متصور شد. همچنین اکنون خیلی از شرکت‌ها یا مدیرعامل ثبت شده یا هیئت مدیره ندارند. بنابراین یک آشفتگی در خود زنجیره تامین دارو توسط شرکت‌های دارویی انجام می‌شود که نیازمند اصلاح است.
