عضو هیأت رئیسه کمیسیون بهداشت: مشکل دارو حل نشود، به بحران تبدیل می‌شود

اصل قضیه کمبود دارو نیست. یک بخش عمده مساله، عدم تولید دارو به اندازه کافی است، به خاطر اینکه قیمت تمام شده داروها بیش از آن چیزی است که برایش قیمت دستوری می‌گذارند.

یک عضو هیأت رئیسه کمیسیون بهداشت و درمان گفت: اگر راه چاره‌ای برای کمبود دارو اندیشیده نشود، ممکن است به یک بحران اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، بهداشتی و درمانی تبدیل شود.

به گزارش فارماتودی، محمدعلی بندپی در گفت‌وگو با ایلنا، درباره این که برخی می‌گویند تعداد داروهای کمیاب به بیش از ۲۰۰ قلم رسیده است، گفت: هفته پیش در جلسه‌ای که در این خصوص تشکیل شد، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و معاونین‌شان، وزیر بهداشت و درمان و معاونین‌شان، رئیس سازمان برنامه و بودجه، نماینده و معاون بانک مرکزی، مرکز پژوهش‌های مجلس، دیوان محاسبات، سازمان بازرسی و همین‌طور همکاران وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه حضور داشتند و همه اذعان داشتند اگر راه چاره‌ای اندیشیده نشود، ممکن است این مساله به یک بحران اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، بهداشتی و درمانی تبدیل شود.

این عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی ادامه داد: یک بحث این بود که بیمارستان‌های ما بخش عمده طلب‌های‌شان را از سازمان تامین اجتماعی دریافت نکرده بودند، سازمان تامین اجتماعی هم اعلام می‌کند چند ده برابر بدهکاری‌هایم از دولت طلب دارم و باید دولت طلب‌های من را بدهد. این‌که کدام وزارتخانه مقصر است؟ وزارت بهداشت، اقتصاد، رفاه و تامین اجتماعی، سازمان‌های بیمه‌گر، بانک مرکزی و یا سازمان برنامه و بودجه ممکن است برای ما مهم باشد اما برای مردم مهم نیست؛ مردم دارو‌های خودشان را به اندازه کافی می‌خواهند.

او ادامه داد: در بازدید هفته پیش در یکی از بیمارستان‌های شهرمان در اورژانس مشاهده کردم بچه‌ای بستری شده است، گفتم چه اتفاقی افتاده است؟ گفت تب کردم و استفراغ می‌کنم، گفتم با چه کسی آمدی؟ گفت با پدرم آمده‌ام. گفتم پدرت کجاست؟ گفت پدرم رفته دارو بگیرد، ببینید در بخش اورژانس در  طول ۴۴ سال گذشته حتی در زمان جنگ ما چنین شرایطی را نداشتیم، یک بچه یا بیماری را همراهان به بیمارستان بیاورند و تحویل دهند بعد تازه خودشان در آن باران دنبال دارو از این داروخانه به آن داروخانه بروند و این آغاز یک بحران بسیار جدی است.

او افزود: ما متاسفانه چو فردا شود فکر فردا کنیم، من همیشه می‌گویم پیشگیری تنها در بهداشت و درمان نیست که مقدم بر درمان باید باشد. در همه جا، در بحران‌های اجتماعی و سیاسی و در همه جا پیشگیری مقدم بر درمان است. در آن جلسه ماحصل این شد که روز شنبه (۳ تیر)  ۳ هزار میلیارد تومان از بدهی تقریباً ۹ هزار میلیارد تومانی تامین اجتماعی به بیمارستان‌های وزارت بهداشت و عمدتاً مطالبات بیمارستان‌ها پرداخت شود که آن‌ها بتوانند مطالبات شرکت‌های تولیدکننده و تامین‌کننده دارو را پرداخت کنند. خوشبختانه یک بخش عمده‌اش پرداخت شد و بخش دیگری را گفته‌اند در ماه جدید پرداخت می‌شود

محسنی بندپی با بیان این‌که اگر تنها دلیل عدم وجود یا کمبود داروی بیماران، بدهکاری بیمارستان‌ها به شرکت‌های دارویی باشد باید مرتفع شود، اظهار داشت: اما اصل قضیه این نیست. یک بخش عمده مساله، عدم تولید دارو به اندازه کافی است، به خاطر اینکه قیمت تمام شده داروها بیش از آن چیزی است که برایش قیمت دستوری می‌گذارند. مثل یک مجموعه است که وقتی اتفاق ناگواری بیفتد پشتش اتفاقات بد هم می‌افتد. وقتی دارو نرخ تمام شده‌ا‌ش قیمت نمی‌گیرد خود به خود یا تولید نمی‌شود یا اگر تولید شود احتکار می‌شود اگر احتکار نشود قاچاق می‌شود. مجموعه کارهایی که اتفاق می‌افتد مانند مثال خشت اول چون نهد معمار کج است این موضوع را کمیسیون به طور جدی در دستور کار دارد و ان‌شاالله بتوانیم پیگیری جدی کنیم.

به اشتراک بگذارید

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *