ارتباط کمبود کولین با بیماری آلزایمر

 مصرف ناکافی روزانه کولین می‌تواند منجر به بزرگ شدن قلب، آسیب کبدی، افزایش وزن همچنین ابتلا به بیماری آلزایمر شود.

به نقل از هلث، نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که کمبود کولین با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است. کولین، ماده مغذی ضروری شبیه ویتامین در کبد تولید می‌شود، با این حال، مقادیر تولید شده کبد برای نیاز بدن بسیار ناچیز است.

لسیتین (ماده‌ای چرب) منبع اصلی کولین است که در زرده تخم مرغ، گوشت گاو، ماهی، مرغ، جوانه گندم، دانه‌های سویا، محصولات لبنی، بادام زمینی و بادام یافت می‌شود.

کولین به دلیل تاثیر آن در درمان اختلالات حافظه مانند بیماری آلزایمر و زوال عقل به خوبی شناخته شده است و بر اساس اظهارات موسسه پزشکی ایالات‌متحده، حداقل مصرف روزانه کولین برای مردان ۵۵۰ میلی‌گرم و برای زنان ۴۲۵ میلی‌گرم است. زنان باردار و شیرده به ترتیب به حداقل ۴۵۰ میلی‌گرم و ۵۵۰ میلی‌گرم کولین در روز نیاز دارند، زیرا این ماده مغذی نقش مهمی در رشد نوزاد ایفا می‌کند.

علیرغم این نیازهای روزانه، بررسی‌های ملی رژیم غذایی نشان داده است که کمتر از ۱۰ درصد از آمریکایی‌ها این توصیه‌ها را رعایت می‌کنند.

کولین نه تنها برای سلامت مغز ضروری است، بلکه بر عملکرد کبد نیز تاثیر می‌گذارد، زیرا کمبود این ماده مغذی می‌تواند باعث آسیب سلولی و بی‌نظمی در متابولیسم چربی شود.

در این تحقیق، پژوهشگران بررسی کردند که چگونه کمبود کولین می‌تواند بر مغز، کبد و قلب تاثیر منفی بگذارد.

گروه تحقیقاتی دریافت که کمبود کولین رژیم غذایی در موش‌ها منجر به افزایش وزن، کاهش متابولیسم گلوکز، بزرگ شدن قلب، تغییرات عصبی و آسیب کبدی می‌شود.

کمبود کولین همچنین منجر به افزایش سطوح تاو و پلاک‌های بتا آمیلوئید، دو مورد کلیدی بیماری آلزایمر شد. پلاک‌های آمیلوئید پروتئین‌های خوشه‌ای بین سلول‌های عصبی و تاو تانگل‌ها تجمع غیرطبیعی پروتئین‌های تاو در داخل نورون‌ها هستند.

دکتر رامون ولاسکوئز، پژوهشگر ارشد این تحقیق اظهار کرد که کمبود کولین در انسان شامل دو جنبه و مشکلی دوگانه است. اول اینکه، مردم به میزان کافی کولین که توسط موسسه پزشکی در سال ۱۹۹۸ تعیین شده است، دریافت نمی‌کنند ثانیا، مقادیر توصیه شده مصرف روزانه برای عملکردهای مرتبط با مغز بهینه نیست.

نتایج این پژوهش ارتباط بین کمبود کولین و گروهی از تغییرات عصبی و فیزیکی را نشان می‌دهد. از طرف دیگر، سطوح کافی کولین باعث بهبود سلامت کلی و محافظت از سیستم عصبی می‌شود. به‌عنوان مثال، مشخص شده است که سطوح بالا هموسیستئین نوروتوکسیک با بیماری‌های عصبی مرتبط است اما کولین می‌تواند سطح هموسیستئین را کاهش دهد.

مثال دیگر این است که استیل کولین، انتقال دهنده عصبی سنتز شده از کولین است که برای عملکردهای شناختی ازجمله یادگیری، حافظه و توجه حیاتی محسوب می‌شود.

این یافته‌ها از دیگر مطالعات در مورد تاثیر کولین رژیم غذایی بر سلامت انسان پشتیبانی می‌کند. شواهد ممکن است به افراد، به ویژه وگان‌ها و کسانی که رژیم‌های گیاهی دارند، کمک کند تا غذاهای غنی از کولین مصرف کنند.

پژوهشگران همچنین پروتئین‌های موجود در هیپوکامپ، یکی از نواحی مغزی که در اثر آلزایمر از بین می‌رود را بررسی کردند.

به نظر می‌رسد وضعیت ناکافی کولین بر شبکه‌های هیپوکامپ مرتبط با تنظیم غشای پس سیناپسی و عملکرد میکروتوبول تاثیر می‌گذارد و این دو برای عملکردهای مغز حیاتی هستند.

علاوه بر این، نمونه‌های پلاسمای خون نشان داد که کمبود کولین باعث تغییراتی در پروتئین‌های تولید شده در کبد می‌شود که برای عملکرد متابولیک مهم خواهند بود.

دکتر ولاسکز خاطرنشان کرد: پژوهش کنونی پشتیبانی بیشتری از این مورد ارائه می‌دهد که کولین باید به صورت روزانه با توجه به نیاز در سراسر بدن مصرف شود.

نتایج این تحقیق در نشریه Aging Cell منتشر شده است.

برای مطالعه بیشتر در ارتباط با مصرف هم‌زمان داروهای آنتی کولینرژیک و افزایش ریسک زوال عقل این گزارش به شما پیشنهاد میشود.

به اشتراک بگذارید

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *