داروهایی که موجب پوسیدگی دندان می‌شوند

50 درصد مردم دنیا یک یا چند مورد از این دارو‌ها را در طول یک ماه استفاده می‌کنند. داروهای مخصوص آسم، محرک‌های درمان کننده اختلال کمبود توجه و داروهای ضد افسردگی جزء رایج‌ترین آن‌ها هستند.

مصرف برخی از دارو‌های طی چندین مدت می‌تواند باعث پوسیدگی دندان‌ها و همچنین خشکی دهان شود که این اتفاق بسیار ناخوشایند است.

به گزارش فارماتودی به نقل از ایسکانیوز، 50 درصد مردم دنیا یک یا چند مورد از این دارو‌ها را در طول یک ماه استفاده می‌کنند. داروهای مخصوص آسم، محرک‌های درمان کننده اختلال کمبود توجه و داروهای ضد افسردگی جزء رایج‌ترین آن‌ها هستند.

برخی از داروها در موارد نادری تاثیر مستقیم روی پوسیدگی دندان دارند. همه داروهایی که در بالا گفتیم، ممکن است عوارض جانبی مانند خشک کردن دهان را ایجاد کند. خشکی دهان می‌تواند بافت نرم داخل دهان شما را درگیر کند که عاملی برای التهاب و افزایش خطر ابتلا به عفونت است. بزاق دهان نقش مهمی در محافظت از دندان‌ها در برابر باکتری ایفا می‌کند. بنابراین زمانی که دهان‌تان خشک است، خطر عفونت و پوسیدگی دندان افزایش پیدا می‌کند.

داروهای ضد اسید

اسید و رفلاکس معده می‌تواند عاملی برای پوسیدگی دندان باشد. درمان این وضعیت‌ها با آنتی اسید‌ها ممکن است برای بهداشت دهان شما مضر باشد از آن جایی که ضد اسید‌ها احتمال آسیب دیدگی به دندان بر اثر اسید داخل دهان را کاهش می‌دهند؛ اما می‌توانند باعث ضعیف شدن دندان و پوسیدگی آن شوند.

آنتی اسیدها همچنین حاوی قند هستند و شیرین کننده‌های مصنوعی دارند که عاملی برای تخریب دندان است. ضد اسید‌های جویدنی مخصوصا برای دندان مضر است و می‌توانند بین دندان‌تان گیر کنند و پوسیدگی آن را به وجود بیاورند.

داروهای مسکن

بیمارانی که درد مزمن را تجربه می‌کنند، اغلب از بیماری‌های دندانی و پوسیدگی دندان به دلیل خشکی دهان رنج می‌برند زیرا عوارض جانبی داروهای مسکن و اوپیوئیدها می‌توانند عاملی برای خشکی دهان و پوسیدگی دندان باشد.

آنتی هیستامین‌ها و داروهای ضد سرفه

آنتی هیستامین دریافت کننده‌های هیستامین را برای جلوگیری از واکنش‌های آلرژیک مسدود می‌کند. اگرچه که اثرات جانبی یکسانی در نواحی دیگر بدن اتفاق می‌افتد که شامل دهان و دندان می‌شود.

آنتی هیستامین‌ها آزادسازی بزاق را مسدود می‌کنند که عاملی برای خشکی دهان است. داروهای ضدسرفه یکی دیگر از درمان‌های رایج برای آلرژی‌ها و سرماخوردگی‌ها است.

داروهای ضد سرفه نیز عاملی برای خشکی دهان هستند. شربت سرفه می‌تواند سطح دیگری از آسیب را به دندان‌ها وارد کند زیرا میزان اسید بالایی دارد و مانند آنتی هیستامین‌ها می‌تواند موجب پوسیدگی و یا از بین رفتن رنگ دندان شود.

داروی فشار خون

بتا بلاکرها و بلاکر‌های کانال کلسیم، داروهای ادرارآور، داروهای قلب و آنژیوتنسین‌ها باعث مسدود‌سازی آنزیم‌ها می‌گردند. در نتیجه برای درمان فشار خون بالا تجویز می‌شوند. این داروها همگی عوارض جانبی مثل خشکی دهان دارند و احتمال پوسیدگی دندان را بالا می‌برند.

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی اثرات منفی زیادی روی سلامت استخوان‌ها دارند که می‌تواند باعث افزایش احتمال پوسیدگی دندان، تنفس بدبو، بیماری‌های لثه، عفونت‌های مخمری دهانی و شکست درمان ایمپلنت شود. مهم‌تر از همه داروهای ضد افسردگی عاملی برای خشکی دهان هستند.

آسپیرین

برخی داروهای پرمصرف مانند آسپیرین که برای رقیق شدن خون تجویز می‌شود، عوارض دندانی مانند خونریزی لثه به همراه دارد. اگر از قبل به التهاب لثه دچار باشید و به مدت طولانی برای بهبود ناراحتی‌های قلبی آسپیرین مصرف کنید، بیشتر دچار خونریزی از لثه که ناشی از مصرف آسپیرین باشد، می‌شوید. با قطع کردن این دارو خونریزی لثه درمان می‌شود اما این کار فوق العاده خطرناک است.

مکمل آهن

مصرف مکمل آهن به دلیل فقر آهن و کم خونی باعث سیاه شدن رنگ دندان می‌شود. با قطع مصرف دارو، سیاهی دندان از بین می‌رود. برای جلوگیری از تغییر رنگ دندان، برای مصرف مکمل آهن از قطره چکان استفاده کنید و بعد از مصرف آب بنوشید. اگر دندانتان سیاه شده، مصرف مکمل آهن را سرخودانه قطع نکنید و به دستور پزشک معالج عمل کنید.

دهانشویه

استفاده از برخی از دهانشویه‌ها حاوی کلرهگزیدین سبب قهوه‌ای شدن رنگ دندان‌ها یا پروتزهای دندانی می‌شود. تغییر رنگ دندان‌ها معمولا بعد از گذشت 15 روز از استفاده ظاهر می‌شود، پس بیش از 10 روز از آن‌ها استفاده نکنید و در صورت تغییر رنگ دندان از دهانشویه استفاده نکنید.

فلوئور

اگر برای محافظت از دندان‌هایتان از فلوئور استفاده می‌کنید، مصرف این ماده می‌تواند به دندان‌ها آسیب برساند. استفاده زیاد از فلوئور در کودکان (بیش از 1٫5 میلی گرم در روز برای کودکان و 0٫1 میلی گرم بر کیلوگرم در نوزادان) به مینای دندان آسیب می‌رساندو سبب ایجاد لک‌های سفید و متخلخل روی دندان می‌شود که به این حالت فلوئوروز می‌گویند. فلوئوروز بازگشت ناپذیر است و به دندان‌های در حال شکل‌گیری کودکان آسیب رسانده و حتی اگر جنین در زندگی رحمی با فلوئور مواجه باشد، او را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.

مینای دندان دوباره نمی‌تواند ترمیم شود و فقط به کمک روش‌های ترمیم زیبایی می‌توان لک‌های سفید روی دندان را از بین برد. آب و خمیر دندان‌ها خودشان حاوی فلوئور هستند پس لازم نیست به کودکان مکمل‌های خوراکی فلوئور دهیدو خمیر دندانی برای کودکان بخرید که میزان فلوئور آن کمتر یا حد بیشتر 50 میلی گرم فلوئور در 100 میلی گرم باشد.

بیوفسفات‌ها

بیوفسفات‌ها که برای درمان پوکی استخوان و متاستاژ استخوانی در سرطان پستان، پروستات و ریه به کار می‌روند، روی دندان‌ها اثر مخرب دارند و باعث استئونکروز یا تخریب بافت استخوانی دندان که نقش محافظت کننده دارد، می‌شوند. استئونکروز بسیار دردناک است و موجب بروز عفونت می‌شود. ممکن است عوارض دندانی ناشی از مصرف بیوفسفات‌ها بازگشت‌پذیر یا دائمی باشد. قبل از آغاز درمان با مراجعه به دندان پزشک وضعیت دندان‌های خود را اصلاح کنیدو در زمان درمان با بیوفسفات‌ها خالی کردن دندان که سبب افزایش نکروز می‌شود، پرهیز کنید.

آنتی بیوتیک

در مطالب قبلی بخش سلامت نمناک هم اشاره داشتیم که مصرف زیاد آنتی بیوتیک‌ها به ویژه تتراسایکلین و آموکسی سیلین ممکن است سبب زردی، قهوه‌ای شدن یا رنگ خاکستری دندان شود. مولکول‌های دارو در عاج و مینای دندان افراد به خصوص کودکان، زنان باردار فرو می‌رود. این نوع تغییر رنگ بازگشت ناپذیر است و برای برگشت رنگ طبیعی به آن می‌توان از روش سفید کردن دندان استفاده کرد.

به اشتراک بگذارید

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *