الهام‌گرفتن از ویروس سرخک؛ ابداع روشی جدید برای کاهش عوارض دارو

محققان برای اولین بار در جهان روشی برای کنترل کپسوله‌سازی و انتشار مولکول‌های دارو با قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش ابداع کرده‌اند که می‌تواند عاملی بهینه برای کاهش عوارض دارو باشد.

به گزارش فارما تودی، اکنون دانشمندان امیدوارند این روش ظرفیت بارگذاری زیاد مولکول‌ها را که منجر به توسعه بیشتر سیستم‌های تحویل برای آزادسازی کنترل شده بیومولکول‌ها و داروها در بدن می‌شود، را فراهم کند.

دکتر آیالا لمپل از دانشکده زیست پزشکی و تحقیقات سرطان شمونیس در دانشکده علوم زیستی جورج اس ویز گفت: هدف ما مهندسی محفظه‌های مایع مانند از مجموعه‌ای از مولکول‌های پپتید و RNA بود که امکان کپسوله‌سازی کارآمد بیومولکول‌های مختلف را در عین حفظ ساختار اصلی آن‌ها فراهم می‌کرد.

کارخانه‌های ویروسی

پپتید و RNA طراحی شده، محفظه‌های مایع مانندی را تشکیل می‌دهند که شبیه کارخانه‌های ویروسی هستند. ما بیشتر این محفظه‌ها را به این منظور توسعه دادیم که با ترکیب یک گروه محافظ به دنباله پپتیدی که پس از تابش اشعه ماوراء بنفش بریده می‌شود، به محرک‌ها پاسخ دهند. محققان متوجه شدند که پس از قرار گرفتن در معرض نور UV، محفظه‌ها به راحتی قابل کنترل هستند.

لمپل گفت: پپتید با گروه محافظت کننده قابل جدا شدن نور، محفظه‌هایی با RNA تشکیل می‌دهد که در مقایسه با محفظه‌های بدون گروه محافظ، کارایی کپسولاسیون بالاتری برای مولکول‌های مختلف دارد. ما نشان دادیم که با قرار دادن محفظه‌ها در معرض نور ماوراء بنفش و آزاد کردن گروه محافظ، می‌توانیم انتشار مولکول‌های زیستی محصور شده را کنترل کنیم.

لمپل افزود: یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به فرد این سیستم، نفوذپذیری و ظرفیت بارگذاری بالای مولکول‌های محصور شده است که در فناوری‌های فعلی محدود است.

بنابراین، این فناوری فرصت‌هایی را برای کاربردهای زیست‌پزشکی و بیوتکنولوژیکی از جمله کپسوله‌سازی، تحویل و رهاسازی داروها، پروتئین‌ها، آنتی‌بادی‌ها یا سایر مولکول‌های درمانی باز می‌کند.

الهام از ویروس سرخک

این فناوری جدید از محفظه‌های ویروسی ایجاد شده توسط ویروس سرخک الهام گرفته است. هنگامی که این ویروس سلول میزبان را آلوده می‌کند، به تشکیل محفظه‌هایی می‌پردازد که میزبان در تمام واکنش‌های تشکیل ذرات ویروسی جدید دخیل است. نام این فرآیند کارخانه‌های ویروسی است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که این کارخانه‌های ویروسی در واقع ساختارهای پویا و مایع مانندی هستند که در داخل سلول میزبان از طریق فرآیندی به نام جداسازی فاز مایع-مایع شکل می‌گیرند.

در اکتبر ۲۰۲۰، محققان روشی مشابه اما روباتیک برای رساندن دارو به بدن انسان را در نظر گرفتند. دانشمندان دانشگاه پوردو یک میکروربات مستطیلی شکلی به اندازه چند تار موی انسان اختراع کردند که می‌توانست با پریدن به اطراف و ارائه درمان دارویی در جایی که بیشتر به آن نیاز بود، از روده بزرگ انسان عبور کند.

این اختراع جدید به داروها اجازه می‌دهد فقط در محل مورد نظر خود تجویز شوند و از عوارض جانبی مضر مانند ریزش مو یا خونریزی معده جلوگیری شود. میکروربات برای حمل باتری خیلی کوچک بود، بنابراین به صورت بی‌سیم از طریق یک میدان مغناطیسی کنترل می‌شد.